مادر اولين تجربه عشق، اولين آغوش و اولين نوازش.
كسي كه بي منت و بي دريغ نهايت مهرش را تقديم فرزند مي كند حتي اگر آن ها بي محبت باشند، و هر دفعه كه فرزندان اشتباهي مرتكب مي شوند آن ها را مي بخشد و دوباره در آغوش مي گيرد.
لحظه هايش را با دعا براي فرزندانش مي گذراند و مدام برايشان نگران است.
شادي او زماني تكميل مي شود كه فرزندانش شاد و خوشحال باشند.
حضورش در خانه گرما بخش است و نبودنش فضاي خانه را به مكان بي روح و سوت و كوري تبديل مي كند كه نمي توان آن را تحمل كرد، و آغوش پر مهرش تمام دلهره ها و نگراني هاي روز را از بين مي برد.
زمان هايي است كه از او دور مي شويم و معني دلتنگي را مي فهميم و با تمام وجود آرزو مي كنيم كاش كنارمان بود.
شايد بعضي از ما تا زماني كه مادرمان كنار ما است قدرش را ندانيم اما همين كه او را از دست داديم تازه متوجه مي شويم كه بخش بزرگي از زندگي مان از دست رفته و ديگر قابل برگشت نيست، و تمام اتفاقات ساده ي زندگي كه هنگام بودنش اتفاق مي افتد برايمان شكل رويا و آرزو را پيدا مي كند.
مادر و عشق او با هيچ چيز و هيچ كس ديگر قابل مقايسه نيست، آرامشي كه يك لبخند ساده ي او به ما مي دهد را در هيچ جاي ديگري نمي توان پيدا كرد.
زماني كه در زندگي دچار مشكلات مي شويم و يا در كارهايمان شكست مي خوريم اوست كه ما را حمايت مي كند و به ما انگيزه ي دوباره مي دهد تا تلاش كنيم و موفقيت هايي در زندگي به دست بياوريم.
هميشه اين جمله را شنيده ايم كه بهشت زير پاي مادران است. اين جمله نشان دهنده ي بزرگي و عظمت، و همچنين جايگاه ويژه ي او نزد خداوند مي باشد.
مادر مسئول پرورش و تعليم و تربيت فرزندان مي باشد، اگر ما انسان هاي خوبي باشيم در واقع نتيجه ي تربيت صحيح مادر است.
خداوند متعال و ائمه ي اطهار در احاديث بارها، ما را به نيكي به پدر و مادر سفارش كرده اند و اين موضوع مسئوليت سنگيني بر عهده ي ما مي گذارد تا هميشه تلاش كنيم با كارهاي خوب، ذره اي از محبت آن ها را جبران كنيم.
اما متاسفانه اگر ما تمام عمرمان را صرف خدمت و محبت به مادرمان كنيم باز هم نمي تواند تنها گوشه ي كوچكي از زحمات مادر را جبران كند.
و در آخر، واژه ها بسيار كوچك تر از آن هستند كه او را آن طور كه شايسته است، توصيف كنند. اميد است همه ي ما فرزندان خوبي براي مادرانمان باشيم.
